Bugün Hangi Parfümü Kullandım?

[Rayiha]

LM Epine Mortelle

O de Soupirs'den sonra Laurent Mazzone'den ikinci parfümüm oldu Epine Mortelle. Hakkındaki ruj yorumları yüzünden dayanamadım desem yalan olmaz.

Epine Mortelle, yani Ölümcül Diken. İsmi biraz ürkütücü gelse de, hiç karanlık, keskin ya da zor bir parfüm değil. Ama şimdiye kadar denediğim parfümler içinde en büyük zıtlıkları barındıran parfüm bu olabilir.

Epine Mortelle, görünürde odunsu ya da çam-ardıç türü kozalaklar içermemesine karşın koyu yeşil bir açılış yapıyor. Pembe-karabiber kokularını da net olarak alabiliyorum. Güneşin yapraklar arasından hüzmelerle toprağa zor eriştiği, yeşil ve kuru yaprakların kokusunu alabildiğim bir orman efekti yaratıyor. Bu ormanda biraz yürüdükten sonra kırmızı meyvelerle dolu çalılıklar bulmuş gibi hissediyorum. Yeşillik azalıp ahududu kokusu baskınlaşıyor, ve bir süre sonra neredeyse reçel tatlılığında kırmızı meyveler parfümün ana temasını oluşturuyor.

Çoğu yorumda koyu kırmızı, kadifemsi güllerden bahsedilse de ben net bir gül kokusu alamadım. Çok belirgin ya da klasik anlamda bir ruj kokusu da vermedi bana Epine Mortelle. Daha modern sayılabilecek, kadife veya mat dokulu değil de, meyveli parlatıcılar gibi bir ruj havası var. Yani pudralı veya kremsi değil, jölemsi ya da reçelsi bir kıvamı çağrıştırıyor. Bir süre iç bayacak kadar tatlandığı gibi bir hisse kapılsam da baymıyor, gurme kokularla aram olmasa da bu tatlılık hissi hoşuma gidiyor. Sanırım tatlı akorlara eşlik eden aromtik bazı notalar var, burnuma ezilmiş yeşil kozalak gibi gelen arka plandaki bu yeşillik, tatlılığın iç bayıcı noktalara gelmesini engelliyor.

Hayalimdeki ruj beklentimi Epine Mortelle de karşılamadı ama pişman da etmedi. 2-3 gündür evdeyken sürekli kullanmaya başladım, bir şekilde bağımlılık yaptı kokusu (ya da canım biraz tatlı çekiyor şu soğuk havalarda). Extrait versiyon olmasına karşın yayılım ve kalıcılık konusunda çok iyi olduğunu söyleyemeyeceğim. Gerçi bazı yorumların beni desteklerken diğerlerinin de aksini düşünmesi, parfümün bazı akorlarına karşı duyarsız olunabileceği ihtimalini akla getiriyor.

Epine Mortelle'i merak ettiyseniz Kafkaesque'in blogundaki keyifli bir üslupla yazılmış detaylı incelemeyi okumanızı öneririm.

[ssselçuk]

newyork amber..yeni formüllerini bilemem ama 3 fıs gece boyunca buram buram koktu..dura dura parfüm dahamı yoğunlaştı anlamadım..

[junleon]

Versace Dylan Blue

2020 yılında ilk kez denediğimde (dekant hangi yıldandı bilmiyorum) hoşuma giden bir parfümdü. Bunun temel sebebi yakından kokladığımda o garip, siyah rengi hatırlatan ve parfüme derinlik veren hissiyattı. MM kozmetikten (versace kozmetik ürünlerinin distribitörü olarak biliniyor) yakın bir zamanda dylan blue edindim. Parfümdeki o derinlik hissiyatını artık alamıyorum. Üstelik sentetiklik oranı performansı artırmak için biraz daha yüksek tutulmuş. Bu sentetiklik başlarda o kadar rahatsız ediyorki özellikle tamda sabah odayı terkederken parfümü kullanıyorum. Yaşım ilerledi diye algılarımdaki değişikliğin bir oyunuda olabilir bu durum.

[Acemiburun]

Anka kuş los vientos de santos
beni heyecanlandıran bir parfüm oldu. Huş katranı ile anca böyle oynanabilirdi. kalorifer kömürüne bürünmeden şahsi zevkime göre on numara sucul bir tütsü olmuş.

[Rayiha]

Evde çalışarak geçirdiğim şu güzel pazar gününde moralimi yükseltecek, tatlı ve aydınlık bir koku kullanmak istedim. Laurent Mazzone Epine Mortelle, isminin tersine tam da böyle bir parfüm.

Çam yeşili bir kır gezintisinde koyu kırmızı meyvelerle rastlaşma anı gibi, başlangıçta bitkisel ve aromatik, loş, sonrasında tatlı ve meyveli, aydınlık. Belki de bu yüzden Pamuk Prenses, Uyuyan Güzel gibi hem konusu ormanda geçen, hem de kötü kalpli güzel kraliçe, iyi taraftan kötü tarafa geçen peri, bir yüzü kırmızı ama zehirli elma gibi zıtlıkların üzerine kurulmuş masalları anımsatıyor bana. Bu masalların bir kokusu olsa Epine Mortelle olurdu.

Kalıcılığının iyi, ancak yayılımının pek o kadar olmadığını düşünüyordum ki, işyerimde parfüm meraklısı olan 2-3 arkadaşımdan biri geçen gün odasına girer girmez aldı kokuyu ve kullandığım diğer parfümlerden daha farklı şekilde meyveli ve de çok güzel olduğunu söyledi. Büyük ihtimalle ben körleşiyorum kullandıkça.

[matrai]

Maison Margiela Replica Jazz Club

Jazz; Amerikan folk müziği. Daha çok entellektüellik ve özgürlük ile bağdaştırılan bir müzik. Saksafon başta olmak üzere çeşitli nefesli çalgılar, yaylı enstrümanlar ve piyano başrolü oynar.

Jazz Club bu şekilde elit bir ortamda, loş ışıkların parlattığı sahnenin hemen önündeki masadan yükselen tatlı rom kokusu, entellektüel insanların üzerinden ortama sinen parfüm kokularının karışımı, aromalı pipo tütününün dumanından yükselen buğu… Tıpkı jazz müziğin o sakin ve kaliteli ritmi gibi sizi yormadan akıp giden ve her anından keyif aldığınız bir parça gibi.

Burası bir metal veya rock bar değil, burası Jazz Club. Kırmızı kadife koltuğunuzun üzerinde jazz müziğinin melankolik ve sıcak ritmine kendinizi bırakın ve ortamın tadına çıkarın.

[caliban]

Naomi Goodsir-Corpus Equus, hem parfümörü hem de notaları ilgimi çektiği için bir süredir merak ettiğim bir parfümdü.
Baştan sona deri-gül ikilisinin hakimiyetinde, pek değişimin olmadığı, sıkıcı ama kalite hissiyatının vasatı aştığı, ortalama-üstü oryantal çalışma. Bu kulvarda hem dumansı hissiyatı hem de vermek istediği mesajı net vurgulayan Montale- Aoud Cuir’d Arabie’yi tercih ederim (çok daha uygun fiyata).

[Feba2008]

Khamrah Lattafa
Etraftakilerini mest etmis olsada ben pek memnun olmadım. Kalite hissiyatı hiç yok ve bütün gün çok ağır koktu. Maalesef hiç keyif vermedi. Bunu kullanmaktansa angels share, ambre narguile, baraonda gibi alternatifleri yönelmek daha iyi olacaktir

SM-N985F cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[dewnew]

L’or de Torrente ve Yves Rocher Ispahan

[Rayiha]

Lancome Peut Etre

Lancome rujlarının kokusuna bayılan biri olarak yıllardır "acaba o koku olabilir mi" dediğim bir parfümdü Peut Etre. İlk olarak yıllar önce eski şişede Boyner'in sitesinde görmüştüm. Şimdiki aklım (ya da deliliğim) olsa o zamanlar alırdım o orijinal sayılabilecek yeni yorumu (ve 1001 Roses'i). Yeni yorum diyorum, çünkü bu parfüm 1937 tarihli, 2008'de yeniden diriltiliyor, sonra üretimi durdurulup 2020'de Maison Lancome serisi altında yeniden piyasaya sürülüyor.

Parfümlerin tasarımcısı Natalie Lorson. Lorson'un yumuşak, hafif tatlı, kozmetikvari parfümlerini hep sevmişimdir. İçerik listesi Lancome'un sitesinde gül, iris, misk, amber olarak verilmiş.

Listede misk'in en baskın nota görünmesi yüzünden alıp almama arasında kararsızlık yaşıyordum. Bazı yorumlarda performans sorunlarından da bahsediliyordu. Bu kararsızlıkla sepetimdeyken bile kaçırdığım olmuştu. Bir-iki kez daha gördüm ama yine çabucak tükeniverdi. Geçenlerde yine rastlayınca riske rağmen satın aldım. Gözümün önünde bu kadar çabuk bitebildiğine göre bu parfümü deneyen, kokusunu alabilen ve seven birileri olmalıydı, öyle ki ben aldıktan hemen sonra stoktaki diğer 2 şişe de gidiverdi.

Şişem geçen gün geldi. Heyecan ve hevesle sıktım. Kokladım, koku neredeyse yok gibi. Burnumu koluma dayamam gerekiyor.

Alabildiğim kadarı ile, kaliteli bir bakım kremi gibi kokuyor. Yumuşak, temiz, hafif tatlı bir parfüm. Lorson'un Maison Lancome için tasarladığı diğer bir parfüm Iris Dragees ile aynı aileden ve diplerde iyice benzeşiyorlar. Iris Dragees tatlılığı ile gurme tarafa göz kırparken, koku yoğunluğu ile de kışa daha çok yakışan bir parfüm. Peut Etre ise Iris Dragees'in baharlık, yazlık versiyonu gibi.

Peut Etre ile benzer hissiyatta bulduğum diğer parfümler Trussardi My Name ve Guerlain L'Instant Magic; bence üçü de tertemiz, ferah bir vücut losyonu gibi kokuyorlar.

"Nükleer" olarak tabir edilen Guerlain Insolence şişemi ilk açtığımda ne ben, ne de çevremdekiler kokusunu alamamıştık. Hatta adı "kokmayan parfüm almışsın"a çıkmıştı. Sonradan algılamaya başlamıştım. Umarım Peut Etre için de böyle olur. Yorumlarda da performans konusunda iki ayrı uçta ifadeler var.

Bir de parfümün tazelik meselesi var tabii, bazı parfümler yeni açıldığında çok güçlü değiller, bir süre sonra kıvama geliyorlar. Şişeyi biraz bekletsem mi, sorun var mı diye incelemeye mi göndersem kararsız kaldım.

Var mı bu parfümü deneyenler ya da başka bir parfümle benzer deneyimler yaşayanlar?

[Libra]

Birkaç gündür Creed Love in Black kullanıyorum. Bugün de onu kullanacağım. Beni çok mutlu eden bir parfüm. Mükemmel bir menekşe kokusu alıyorum parfümden. Çok canlı, iç açan bir yanı var bana göre. Kalıcılığı ve yayılımı da çok iyi. Üzerimde güçlenip tatlılaşmaya başlıyor bir süre sonra. Saçlarımdan sürekli kokusunu alıyorum.

[matrai]

Les indemodables Vanille Havane

Sihirli parfümlere inanırmısınız. İnansanız iyi ederseniz çünkü Vanille Havane sizi hipnotize edecek sihirli bir kokuya sahip.

2020 de ödüllere ambargo koyan bir çok parfüm otoritesinin yere göğe sığdıramadığı gerçekten de beni de ilk koklayışta büyüleyen nefis bir kompozisyon.

Yumuşacık ve pürüzsüz kullanılan puro tütünü, tozlu tatlı iştah açan bir vanilya, sıcaklık katan rom ve kakao.

Roja Dove Enigma ve Tom Ford Tobacco Vanille’nin sarayda yetişen aristokrat kardeşleri gibi. Doğuştan asil ve elegant.

[Rayiha]

Laurent Mazzone, O des Soupirs
Açılışta mavi teneke kutulu Nivea krem, sonrasında ise 80'lerden kalma, koyu pembe, yoğun dokulu bir ruj gibi kokuyor. Mona di Orio'nun muhtemelen son tasarımlarından biri. Yayılımı ortalama, kalıcılığı ortalama üstü. 8 saat sonra da kokusunu alabiliyorum.
Son birkaç haftadır en çok keyif aldığım parfüm oldu. Ama buna karşın sadece evde kullandığımı farkettim. Sanki dışarıda birçok kokunun arasında kaybolup gidecekmiş, yazık olacakmış gibi.

[Rayiha]

Günün yarısını soğuk bir binada, diğer yarısını da açık havada geçireceğim için elimdeki en tatlı kokulardan olan Lancome Iris Dragees'i seçmiştim dün. Adı gibi kendi de kısaca irisli badem şekeri olarak özetlenebilir. Açılışta görece ferah, oturdukça iris ve şeker ön plana çıkıyor. Tatlı ama yapış yapış ve bunaltıcı seviyede değil. Çok konforlu. Tene yakın ama gün boyu kokusunu ara ara alabilecek kadar kalıcı.

Eve vardığımda da daha hafif bir versiyonu olarak gördüğüm küçük kardeşi Peut Etre ile devam ettim. Keşke bu kadar çekingen olmasaydı bu zarif koku...

[uncle-benjen]

Uncle-Benjen, or no Benjen at all...