Tweet
Ne bir Mısır sandaleti ne Geta ne de Odyssey’deki savaşçıların bronz sandaletleri...
60’ların sonları, görevini tamamlamış, çürümeye bırakılmış ve kara anıları içinde sıkıştırmış gri bi’ ahır...
Kanyakla dolan bi’ bedeni taşımanın zorluğu, kısrakların doğurmalarını beklemenin yorgunluğu…
Yağmurun, soğuğun ceremesi olan çamurdan cildini korumak için nemli odunların yanmasını beklemek…
Beklemek kazanmaktır ama birazda ekşimektir. Bunu fark eder ve farkındalık özgürlük hissi kadar rahatlatıcıdır. Bi’ tutam ruh çalar fakat yerine özgüvenini koyar, güçlenerek devam eder…
Sabırla üstüne basanın kendini yok edişini izler. Tüm sürtünmelere, boğulmalara, samanlara, pas tutan korkuluklara, aldatılan, kıymeti bilinmemiş yüreklere ve aşağılık kibire rağmen…
Kokar, yaralanır, ekşir, mikrop kapar… rengini ve parçalarını etrafa saçar. Dışkılar, hastalıklı canlar ve göçüp gidenler derisine işler…
Nefes almak…
İşte tüm diriliş ve onun erdemi bunda saklıdır. Bu kara buhura ve buhrana rağmen nefesini derin derin almaya ant içer.
Üstündeki, tüm yaşanmışlıklarını zehirli zihnine gömüp göç ettiğinde, o, yıllara meydan okumaya hazırlanan bünyesiyle yere sapasağlam basmaya başlar…
Ezilmek onu kuvvetlendirir, kokmak onu temizler, yıpranmak onu onarır…
O ahır, içindekiler ve yıllar yandı kül oldu, o botlar tüm sertliği, aykırılığı ve zor karakteriyle hayatta kaldı…
Bi' çift yalnız botun hikayesi. Artık giyilmeyi değil, giymeyi bekleyen.
Uzun bi' aradan sonra sıktım bileğime ve bi' çırpıda gözümün önüne gelen imgeleri yazıya dökmeye çalıştım.
Laurent Mazzone kadar siyah ama dengeli bi’ beyaza da hakim bu koku. Benim için sevmesi uzun zaman almıştı. Amigdala düşmanı değil ama adı gibi zor bi’ deri çalışması. Genel beğeni dışında bi’ yerlerde gezinip duruyor zaten ama Ragnar Lothbrok kusursuz taşır. (: Bunun dışında tarzı sevenler günlük kullanımda değil de özel bi' davette dozajı iyi ayarlayarak simsiyah Tuxedo içine girip Hard Leather'a bulanarak noktayı koyabilir. Kazak ve atkılarda ise erotizm simgesi haline gelebiliyor bunu da belirteyim. Sürüyle deri eserlerinin olduğu bi’ listede yerini kolaylıkla alabilecek seviyede olduğunu düşünüyorum.
Deriye farklı pencereden bakan bi' çalışma olduğu için koleksiyonda olması taraftarıyım.
Sevgiler herkese, özlendiniz...
Son olarak;
Eğer bi' fotoğrafı olsaydı;
Ve bi' de parçası olsaydı;
Yorum