Tweet
Pierre Bourdon, 1989 çıkışlı Joop! Homme ile nitelikten bağımsız şekilde piyasaya yön vermenin mutlu gururunu yaşıyor olsa gerek bu stili belli zamanlarda hortlatıp devam ettirmekte beis görmüyor…
Bu noktada bir kilometre taşı olan 2003 çıkışlı Individuel, Joop! Homme karakteristiğini açılışında gizler, baza doğru iter; majör bir beyaz misk üzerindeki lavanta, meyveler, beyaz çiçekler, biraz da yeşil aromatik otlarla aydınlık bir şekilde açılır...
Bourdon, burada lavantayı; milenyum sonrasının trend koltuğunda törpüleyerek kompozisyona modernist soft yapıda ekler, Green Irish Tweed’in çamaşır sepetindeki yeşil aromatik otları tanınmayacak şekilde ama yine o stilde, farklı tonlayarak beyaz çiçeklere sessiz bir şekilde iliştirir, Aventus Ananası’nın da yer aldığı karışık meyve sepetinden oluşan bu bulanık meyve akorunu üstüne görece yüksek volümlü bir şekilde döker…
Temiz, aydınlık bir şekilde gerçekleşen açılış adeta beyaz bir gömleği imler gibiyken baz bölümüne doğru kontrastı Joop! Homme’un vanilyasını da eksik bırakmadan ahudumsu meyveliği ile kırmaya başlar; mor / kırmızı /lacivert / pembe gibi renk aralıklarında sallanan yuvarlak orman meyvelerini, biraz amberli hafif javanol’lü bir woody amber karakteriyle büyük bir beyaz dahi diyemeceğim direkt “deterjanımsı” olarak ifade edebileceğim bir modern musky tabana indirir.
Somut anlamda ortaya çıkan ise; market raflarında sıkça görebileceğimiz, önündeki ambalajında “orman meyveli kokulu” yazan açık mor/pembe sıvı renkli ucuz bir yumuşatıcıdır.
Joop! Homme bazındaki paçuli & kumarin'li fujer damarı başta olmak üzere genel olarak Joop! Homme’daki o rahatsız edici olan şişmanlık ve plastiğimsi his alınarak koku daha yumuşaklaştırılmıştır.
İki parfüm arasında belli farklar olsa da yine aynı elden çıkmışçasına belli benzerlikler taşır. Stil ve her şeyden de önemlisi ana kemik felsefe halen aynıdır: “Temiz ve tatlı”
Prada L’Homme’da olduğu gibi Individuel’de de kendini gösteren modern tüketici kitlenin temiz kokulardaki tatlılığı görmezden gelme alışkanlığı ise dikkat çekici bir noktadır. Tüketiciler arasında bu parfümü, beyaz çarşaflar gibi tertemiz, ferah şekilde tanımlayarak bahar/yaz mevsimi parfümü olarak niteleyenler çok sayıda.
Evet temiz ama tatlı da... Çok tatlı! Kulağa çılgınca gelebilir ama kış parfümü Joop! Homme ile hemen hemen aynı tatlılıkta. Tek farkı bu tatlılığın, çamaşır deterjanı koklayınca gelen o burun yakıcı kusma isteği eşliğinde gelmesi.
Bu, Joop Homme’dan gelen estetik stilin rahatsız ediciliğinin bu sefer başka bir yönden dışa vurması sanki!
En büyük başarısı, bir diğer Bourdon parfümü olan; en kötü niş parfümler listesinde her daim zirveye oynayan 2005 çıkışlı Creed’in Original Santal’ı öncelemesi ve onun uygun fiyatlı alternatifi olması olan Invıduel, özellikle temiz/tatlı güvenli koku arayan kravatlı, ceketli beyaz yakalılar arasında memnuniyetle karşılandı...
Jeremy Fragrance’ı beyaz pantolonu yırtılana kadar yıllarca dans ettirip şınav çektiren bu parfüm, mainstream youtuber’lar, blogger’lar, instagram fenomenleri tarafından hype’lanmasıyla ve üretimi durdu-duruyor gibi söylentileriyle bugüne kadar popülerliğini korudu, kendini iyi bir şekilde sattırmayı başardı.
Yüzyılı aşkın bir tarihe sahip prestijli elit bir kalem markası olan Montblanc’tan, Encre Noire (Siyah Mürekkep) tarzı vb. bir tematik koku yerine bu estetikte bir koku gelmesi bir yana, en büyük hayal kırıklığı; bu kokunun Roudnitska’nın tek öğrencisi olan Pierre Bourdon gibi bir burundan gelmiş olması. Ve tabii maalesef vb. daha niceleri…
Üzgünüm Bay Bourdon, Joop! Homme ile öksürük şurubu kafasından sonra şimdi Individuel ile de...
Mentally i'm here:
Yorum