Tweet
xPixa
Frederic Malle Promise
Niş dünyasına baktığımız zaman özellike son birkaç yılda büyük firmalara satılan parfüm evleriyle beraber, ki bunlardan biri de 2014 yılının sonlarına doğru Estee Lauder'e satılan Frederic Malle, çoğu markanın çıkardığı işler içinde Arap yarımadasına yönelik parfüm üretme durumu oldukça revaçta. Arap kokusu dendiği zaman çoğu insanın aklına sıkıldığı ilk andan itibaren insanın derisinin üzerine yapışıp sanki bir daha çıkmayacakmış gibi gelen o ağır ve yoğun odun temalı ve toplumumuzda "hacı yağı" yakıştırması yapılan kokular gelmekte. Bu furyaya katılan firmalardan biri de 5 sene önce parfümün ismini bile şişe üzerine Arapça yazarak piyasaya çıkaran FM olmuştu. Bu parfümü şirket Estee Lauder'a satıldıktan hemen sonra piyasaya çıkması bir tesadüf mü yoksa Estee Lauder tarafından hemen uygulamaya sokulan bir karar mı bilemiyorum fakat bildiğim bir şey var ki o da The Night isimli bu parfümün 100 ml'sinin 1100 Euro'ya satılıyor olması. Fiyatı gördükten sonra doğal olarak çoğu insanın aklına ilk gelen şey gibi benim de aklıma Napolyon'un da dediği gibi para para para olarak gelmişti.
Desert Gems adı verilen ve orta doğu pazarına özgü oluşturulan bu serinin ikinci parfümü 2017 yılında Domique Ropion imzalı Promise oldu. İlk parfümden sonra insanın kafasında yine para mantalitesi oluşuyordu doğal olarak. Yine odunsu ya da balzamsı yapıda olup oryantal yönünün baskın olup fiyatının da bir o kadar yüksek olduğu bir parfüm olur gibi düşüncelerim vardı. Fakat notalarına baktığımda hiç de öyle olacağı gözükmüyordu. Elma, cypriol yağı (Türkçe karşılığını bilmiyorum), paçuli ve gül ile aslında oldukça modern ve batılı bir imaj sunuyordu. Ama ilk parfümde olduğu gibi yine şişe üzerine yazılan Arapça yazı insanın aklına ister istemez yine o önyargıyı getiriyordu.
Bugün itibariyle kendi tenimde ilk defa kullandığım bir parfüm oldu Promise. Her ilk defa kullandığım parfüm gibi boyun çevreme ve el bileğime ikişer fıs sıktım. İlk karşılaştığım koku oldukça baskın bir şekilde yeşil elma kokusu oldu. Sanki elma ağaçlarıyla çevrili bir yere girmişsiniz de o ağaçların hasat zamanı gelmiş ve siz de o hasatları dalından taze taze topluyorsunuz gibi. Öylesine neşeli ve ama biraz da ekşi bir havası var ki yeşil elmayı oldukça seven biri olarak bu kısım oldukça hoşuma gitti. Son zamanların genel beğeniye uygun ve popüler kokusu olan Layton'daki yeşil elma kullanımına kıyasla hiçbir benzerlik taşımıyor diyebilirim. Bunda tabi diğer notalarında faktörü vardır ama Layton böyle daha okaliptüs benzeri bir yeşil elma kokusuna sahipken Promise halis muhlis organik yeşil elma kokusuna sahip. Çok ama gerçekten çok doğal ve temiz.
İlk yarım saat bariz yeşil elmanın üstünlüğüyle geçerken sonrasında elmaya eşlik eden insanın burnuna yine yeşil renkte bir aura yaşatan koku gelmeye başlıyor. Ne olduğunu kesin olarak anlamadığım bu koku notalara baktığım zaman gördüğüm cyproil yağından dolayı kaynaklanıyor galiba. Bu notayı daha önce sadece bir parfümde koklamıştım o da Amouage Journey Man idi. Amouage bildiğiniz özütü çıkarılmış bir yağ gibi kokarken burada ise hiç öyle olmayan bir yapıda. Bu birleşimin ardından ise ufak çapta baharatlarla beraber işlenmiş olan gül kendini göstermeye başlıyor. Parfümde iki farklı gül kullanılmış. Bunlardan biri Türk gülü iken diğeri Bulgar gülü. Bence farklı iki gülün kullanımı birbirini dengelemiş. Türk gülünün daha sıcak ve oryantal bir hava oluşturduğunu; Bulgar gülünün ise daha soğuk ve metalik bir yapıda olduğunu düşünmekteyim. İki gülün birleşimi ise zıt kutupların birbirini nasıl çekeceğinin çok güzel bir örneği olmuş. Bence sadece Türk gülü kullanılsaydı parfüm çok oryantal bir havaya sahip olacakken hakeza sadece Bulgar gülünün kullanımı da parfümü oldukça metalik ve itici bir yapıya sokacakmış. İkisinin beraber kullanımı ise bütün bu duyguların birleşimi şeklinde elma ile birleşerek inanılmaz bir şekilde işlenmiş. Gül parfümlerini kişisel olarak çok seven bir insan olmamama ve çoğunun bende baş ağrısına sebep olmasına rağmen koleksiyonumda ilk defa yer verdiğim bir gül parfümü beni aşırı keyiflendirdi. Keyiflenmeme sebep olan durumlardan birisi de klasik öd ve gül karışımının dışına çıkılarak oldukça batılı bir şekilde elmayla gül işlenmesi oldu. Parfüm yaklaşık 4 saat boyunca yeşil renginin ve gülün hüküm sürdüğü bir şekilde koktu.
Drydown kısmında ise ben yukarıda anlattığım kısımdan çok da farklı bir şey koklamadım. Yukarıda anlattığım kısıma ek olarak çok ama çok çok az bir yapıda aromatik-kimyasal şekilde işlenen amber sıcaklığı hissettim. Ama dediğim gibi var ile yok arasında diyebilirim.
Performans açısından koleksiyonumda yer alan DHP ile birlikte en güçlü parfüm oldu Promise. İlk 4 saat aralıksız bir şekilde koku boynumdan burnuma doğru gelirken sonrasındaki 1-1.5 saat de ara ara kendini hissettirdi. İlk sıkmamın üzerinden an itibariyle neredeyse 14 saat geçmiş (sabah 11'de sıkmıştım) ve bileğim gün içerisinde ellerimi birkaç defa yıkamama rağmen hala kokuyor. Gerçekten performansına inanılmaz demekten başka bir şey düşmüyor.
Sonuç itibariyle Orta Doğu marketine özgü olarak çıkarılmasına rağmen oldukça batılı bir yapıya sahip olan Promise Frederic Malle isminin hakkıyla verildiği gerçekten niş bir parfüm olmuş. Uniseks olarak piyasaya çıkan bu kokuyu bir erkek oldukça rahat bir şekilde kullanabileceği gibi bir kadın da hiç sırıtmadan kullanabilir. Gül notasının inanılmaz dengeli kullanımı parfümü bu şekilde hem erkeklerin hem de kadınların kullanabileceği bir koku haline getirmiş. Fiyat açısından da diğer birkaç Frederic Malle kokusuyla aynı fiyatta olması da bir artı gibi gözükse de yine de pahalı olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Neredeyse dört mevsim her kıyafetinizle gerek gündüz gerek gece kullanabileceğiniz ve batının parlayan yüzünün doğunun oryantal tabanıyla birleşiminden oluşan imza kokunuz haline gelebilecek bir parfüm arıyorsanız Promise göz atmanız gereken ilk adres diyebilirim. Tebrikler Domique Ropion bize gerçekten özgün ve elegant bir parfüm sunduğun için
Yorum